Zo ga je lekker een kopje thee drinken, dus zeg je (op je beste nepalees) Maial ek cup chiya dinus (I need / want a cup of tea). Uiteraard heel vriendelijk krijg je dan een kopje thee. Een vrij zoet dik uitziend drankje dat vooral lijkt op koffie met heel veel melk. De solide zoete smaak kwam dan ook van de toegevoegde buffelmelk (Ja, dat doen ze hier dus echt). Een aanrader voor iedereen trouwens, buffelmelk in de thee, het smaakt namelijk opvallend goed.
Daarna een middagdutje en heerlijk de jetlag van je afslapen, waarna we om 6 uur afgesproken hadden met Dambar (Onze Nepalese gastheer / begeleider hier) en Frans Neuman, een Nederlander die hier al jaren woont en werkt om samen gezellig te gaan eten en van alles door te spreken.
Alle technische dingen die besproken zijn (Tjah, 4 IT'ers bij elkaar he...) omtrent het project zal ik maar niet in de blog gaan opnemen, het heeft denk ik weinig zin jullie daarmee te vervellen.
Maar wat voor interessants gebeurt er dan wel.
Nou, zo zit je heerlijk in een restaurant te eten en opeens is alles donker, waarbij na een paar seconden het licht weer aanflikkert. De normaalste zaak van de wereld, het stroomnet is gewoon niet zo betrouwbaar, dat gebeurt eigenlijk iedere dag wel...
Oh, gebeurt dat iedere dag wel, goh... Dat is toch wel even wennen.
Na het eten nog wat flessen water halen om van te kunnen drinken en om je tanden mee te poetsen (het kraanwater is toch maar niet verstandig) kom je tot de conclusie dat de pin automaten die zo soepel werkten toch niet helemaal handig zijn.
Je zit daar namelijk met een grote stapel van 1000 rupie biljetten (Wat de pin automaat je gaf) wat ongeveer het equivalent is van een 200 of 50 de an maar hopen dat de winkel kan wissellen (Gelukkig lukte het, en hebben we nu ook kleingeld).
Op de 31'ste vertekken we met onze eerste binnenlandse vlucht naar Biratnagar om daar met de uitvoering van het project te beginnen (eerst gaan we de training omtrent een telecenter volgen / documenteren). Dat is tenminste de bedoeling, er schijnt voor de 31'ste namelijk ook een grote staking geplanned te zijn. We zullen het de 31'ste dus wel merken.
Maar buiten al dit soort grote dingen blijf je natuurlijk vooral verbaasd door de kleine gebeurtenissen. Zo zit je rustig te typen en dan zie je opeens een gecko zitten op de hor bij je raam die je schattig aankijkt en wegvlucht voor de flits van je fotocamera. Zo zie je in de hoek van je badkamer hoe een kolonie mieren vrolijk een kever omlegt die je kamer in was gevlucht en het carcas wegsleept om hun kolonie uit te breiden. Het zijn toch de heerlijke dingen die je af en toe tegenkomt.
Het slapen gaat hier trouwens nog uitstekend, lekkere temperatuur s' nachts, en nu eens kijken of we ontbijt kunnen vinden voordat we vandaag met Dambar de presentaties en het werk voor de komende weken gaan voorbereiden aan de hand van gisteravond en de voorbereiding.
Groetjes,
Jos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten