Levend aangekomen

Zo, daar zit je dan in Nepal. Een soepel verlopen reis, alle overstappen gingen goed, lekker eten en zelfs een vol automatisch video systeem waarmee we heerlijk alle nieuwste speelfilms hebben kunnen zien.

De aankomst verliep lekker, we konden bij de customs zo doorlopen (Nee ze hadden echt geen interesse om in die tas te kijken, dus de kaas kon er soepeltjes langs). Het enige was dat we natuurlijk uitgebreid, door een horde mensen met mondkapjes, gescreened werden op mexicaanse griep. En dan gaat je keel kriebelen, maar ja, je kan echt niet gaan hoesten op dat moment... :P

Bij de uitgang werd er keurig een bordje omhoog gehouden; "Daan Pijper Jos Groenewegen" Hey, die namen klonken wel erg bekend. Soepeltjes opgepikt door Dambar (Vice president van de organisatie hier en op het moment ons directe aanspreek punt tot we wegvliegen naar onze eerste locatie hier). Na een uiteraard dodelijk lijkende taxirit (in welk derde wereldland niet?) met veel getoeter, kleine zandweggetjes, afsnijdingen, en zelfs een of twee verkeerslichten zijn waren we bij ons onderkomen.

Na een heerlijk gezellig gesprek waarbij de eerste woordjes Nepalees ook direct geleerd werden (Dhanyabad Dambar!) zijn we nu op ons appartement (WC, keuken, woonkamer, 2 slaapkamers, luxe...!) aan het uitrusten.

Het internet is snel, en over de overige accomodatie valt ook niet te klagen. Je wordt niet al te vaak ondergebracht in het oude dynastiele paleis in de hoofdstad....

Nu lekker verder met uitrusten, heerlijk naar buiten kijken en vooral toch bijkomen van de vliegreis. Nou ja, bijkomen, ons enigszins aanpassen rondkijken en het nachtje van weinig slaap soepeltjes opvangen.

Tot blogs!

Jos